Tijd te kort

Vorige week zondag hebben we Linda met veel blijdschap en een spandoek weer opgehaald op het vliegveld. En zij bracht heerlijke warme kleren vanuit Nederland voor mij mee (die nog zo lekker ruiken naar de waspoeder van mijn moe) want helaas koelt het weer hier af en toe al flink af (rondom de 20 graden) En mijn week kon niet meer stuk, want er zaten ook 2 mega zakken echte Urker soetendal snoep in. Hmmm heerlijk genieten van deze zoetigheid!!

Van velen krijg ik de vraag, of ik hier in Zuid Afrika ook nog voor school bezig ben. In mijn reisblogs beschrijf ik meestal onze goed gevulde weekenduitjes, waarin we lekker helemaal niets voor school doen. Maar door de weeks hebben wij een strak ritme, wat er ongeveer als volgt uitziet.

Iedere morgen zitten we klokslag 8 uur aan tafel om met elkaar te ontbijten en de dagplanning door te spreken. Daarna ruimen we de boel met elkaar op en frissen we ons op, zodat we om 9 uur starten met het werken aan ons onderzoek. Wanneer een van ons te laat is, moet diegene voor iedereen een ijsje kopen. (zo houden we elkaar scherp) Iedereen zoekt een plek in het appartement en tot 12 uur werken wij achter ons laptopjes aan het onderzoek. Dan hebben we een uur lunch en gaan we weer verder waar we gebleven waren tot een uur of 5. In sommige gevallen gaan we ’s avonds ook nog verder, wanneer we bijvoorbeeld een deadline moeten halen. Maar anders gebruiken we de avonden, om grote schoonmaak te houden/te werken aan profielwerkstuk/skypen met thuis of een reisblog typen  Owja en tussendoor hebben we een corveelijst, met diverse huishoudelijk taken. Ik moet 2 keer in de week koken (jaaa zo leer ik nog eens wat) en de was doen is tot nu toe mijn favoriete bezigheid. En vrijdagavond vertrekken we meestal voor een heerlijk weekendje Zuid-Afrika verkennen. Zo ook dit weekend:

Vrijdag zijn we uit eten geweest in het gezellige vissersplaatsje waar ik al eerder over verteld heb, namelijk Waterfront. Eerst hebben we heerlijk gegeten en daarna hebben we genoten van een avond live muziek zittend op het terras en keihard meebrullen wanneer er een bekend nummer voorbij kwam. Helaas werd de muziek om 11 uur stopgezet en eindigde ons avondje al vrij vroeg voor weekendbegrippen. Hierna zijn we naar ons mooie hotelletje aan de voet van de Tafelberg gereden. Dit keer een hotel welke van alle luxe voorzien was en waar ik heerlijk heb geslapen.

De volgende ochtend hebben we heerlijk uitgeslapen, waarna we richting Robbeneiland zijn gevaren. Het was een heerlijk tocht op het water, met het zonnetje op ons gezicht en het steeds kleiner wordende Kaapstad op de achtergrond. Heel eerlijk gezegd, mistte ik Urk wel op dat moment. Eventjes een rondje over onze eigen haven… maar…. Over 6 weken ga ik dat zeker weer doen, dus ik heb maar gauw dat mis momentje aan de kant gezet en mij gericht op de kabbelende zee waar wij in een keer dolfijnen dachten te zien. Wij gillen en foto’s maken, wauw dolfijnen!!! Maar het bleken robben te zijn, die net zo springen als kleine dolfijntjes.

Op robbeneiland kregen we een korte tour over het eiland, waar ik helaas weinig van kon verstaan. Gelukkig had ik in ons toeristenboekje, de informatie al een beetje doorgelezen. Daarna kregen we een rondleiding door de gevangenis van een ex-gevangene, dit was erg indrukwekkend. De man die ons rond leidde liet ons de cel van Nelson Mandela zien en vertelde vol trots dat deze 3 maanden terug was opgeknapt. Hmmm mintgroene muren, mooi wit vloertje en een vintage groen krukje ernaast… die Mandela lag in een vintage cel. Maar ondanks dat, konden we gelukkig op de foto’s en vanuit de verhalen een beter beeld vormen van de vreselijke gevangenistijd!!

Na een frisse boottocht terug, hebben we heerlijk gegeten in Waterfront en zijn we moe maar voldaan vertrokken naar onze retro jongeren hotel in hartje Kaapstad. ’s Morgens zouden we ontbijt krijgen, maar helaas we zitten natuurlijk in Afrika. En zo gebeurde het, dat de manager zich had verslapen en in plaats van om 7 uur pas om half 9 kwam. Waarop de staff al weer naar huis was gegaan, en er dus geen ontbijt was die ochtend. Toen zijn we maar opzoek gegaan naar een ander eettentje waar we konden ontbijten, en zo kwam het dat we om 11 uur pas aan ons ontbijt konden beginnen en onze kerkdienst misliepen.

Na deze late start zijn we nog even door de Bo- Kaap gelopen, waar allemaal fel gekleurde huizen staan. Ten teken van de afschaffing van de slavernij, omdat de slaven in de slavernij geen kleuren mochten gebruiken. Dit leverde een gezellige gekke fotopartij op met allemaal gekleurde achtergronden. Daarna zijn we weer lekker naar ons eigen appartementje in Strand gereden, en op dit moment zit de maandag er al weer bijna op. De tijd vliegt voorbij, nog maar 17 dagen dan moeten we onze eind presentatie al houden… waaaaaa

Tot volgende week allemaal!!
Liefs, Chris