laatste weekje Strand

Ja de titel zegt al genoeg, ons laatste weekje in Strand is aangebroken. Maar afgelopen week hebben we nog genoeg beleefd, dus laat ik dat eerst maar eens gaan beschrijven.

Afgelopen zondag zijn onze docenten langs geweest, dit was allereerst hartstikke gezellig. Maar ze kwamen ook voor de serieuze kant van het verhaal. Dus zondagmiddag gingen we met elkaar onze hele groepsproces in Afrika bespreken, en evalueren op hoe bepaalde zaken gelopen zijn. Uiteindelijk is die middag ook beslist dat Monica onze groepsgenoot iets eerder dan gepland naar Nederland vertrekt, waardoor Josine en ik nog maar met z’n tweeën overblijven om rond te reizen (aangezien Linda met haar vriend gaat rond trekken).

Josine en ik vertrekken aanstaande donderdag 1 mei richting Johannesburg, hier vertrekt 16 mei onze vlucht naar Nederland en in die tussentijd willen we rondreizen door middel van de baz bus. Dit is een speciale bus voor backpackers, waarmee je voor een vast bedrag onbeperkt gebruik mag maken van de bus. Het is de bedoeling dat we van hostel naar hostel reizen. Ik vind het natuurlijk best wel een beetje spannend, wat voor hostels zou ik nu weer aan treffen? Maar het zorgt vast voor heel veel avonturen, dus we gaan het mee maken :)

Maar voordat we gaan rondreizen, moeten we eerst nog heel hard aan de bak. De afgelopen week hebben we tot zover mogelijk was, ons eindrapport geschreven. Daarnaast zijn we druk bezig met het schrijven van ons persoonlijke profiel, welke voor 13 mei moet worden ingeleverd om groen licht te krijgen. Momenteel is dit nog behoorlijk stress vol omdat we daarin een flinke achterstand hebben opgelopen, en ons internet is ontzettend slecht waardoor we lastig onze informatie kunnen vinden. Maar we hebben nog 3 dagen, dus nog even hard aan de bak en dan heerlijk 15 dagen vakantie vieren!!

Afgelopen dinsdag hebben we hier in Afrika ook nog mijn verjaardag gevierd. Vanaf 12 uur in de avond stroomden de eerste appjes, berichtjes en videoboodschappen binnen. Van mijn ouders kreeg ik nog een lief cadeautje die ze hadden meegegeven aan Linda, en van Gerdien kreeg ik zelfs een hele film met allerlei persoonlijke boodschappen van mensen, stukjes Urk en noem maar op. (op dat moment wist ik wel weer even wat ik mistte) Maar wauw wat voelde ik mij jarig!! Echt ontzettend leuk om te merken hoeveel er in Nederland nog aan mij werd gedacht… Ook hier in Afrika werd mijn verjaardag goed gevierd. Josine en Linda hadden ballonnen opgehangen en ’s avonds werd ik ter verassing mee genomen naar de lounge club beneden . Hier kreeg ik een speciaal drankje welke in vuur en vlam stond en die ik zo snel mogelijk leeg moest drinken. Brrr vreselijk, allereerst al die enge vlammen en ten tweede al die aandacht. Haha maar toch hartstikke leuk natuurlijk!

Ons andere hoogtepunt van deze week was koningsdag vieren in Zuid-Afrika. Wij voelden ons natuurlijk heel erg saai zo zonder het feestgedruis in Nederland. Dus besloten wij om samen met de twee andere Nederlandse meiden er een gezellige dag van te maken. We zijn wezen paard rijden door de wijnlanden, en hier zat tegelijkertijd een wijnproeverij bij in. Nou deze combinatie bleek niet heel handig te zijn in ons geval.

’s Morgens rond half 12 vertrokken we richting “Hermanus” en na een uur te hebben gereden over hobbelige zandwegen kwamen we bij een nostalgisch boerderijtje uit. Hier werden we opgewacht door een spontane man en vrouw die ons uitlegden dat de tocht begon met wijn proeven bij een speciale wijnproeverij. We hadden verwacht dat we daar ook wel wat konden eten, maar dat was niet mogelijk. Dus met lege hongerige magen gingen wij 7 verschillende soorten wijn proeven. Normaal gesproken, moet je de wijn uit spugen en krijg je hele kleine beetjes. Maar hier was dat blijkbaar niet gewoon, en kregen we flinke bodems en nergens een bakje om onze wijn uit te spugen. Jullie begrijpen zeker wel dat wij heel vrolijk met elkaar de paarden opklommen toen deze voor ons klaar stonden.

Eenmaal gezeten op het paard gingen we dwars door de wijnlanden. Het uitzicht was prachtig, en het paard was dood eng! Brrr zo’n groot dier, die in een keer harder gaat lopen of te ver naar de zijkant of bedenkt dat hij dwars door de bosjes wil. Ik vond het behoorlijk spannend, maar na een tijdje begon ik er aan te wennen en kon ik echt genieten van onze mooie tocht. Na een krap uurtje, waren we alweer aangekomen bij de tweede wijnboerderij waar we nogmaals 6 wijnen mochten proeven. Lachen, gieren, brullen daarna… sommigen van onze groepsleden konden niet meer op hun paard komen van de slappe lach en onze gids had een hoop lol. In een draf gingen we terug naar de boerderij van onze gids, waarop ik bijna uit het zadel vloog zulke sprongen als mijn paard maakte. Maar ik begon het steeds leuker te vinden, toen ik doorkreeg hoe ik mijn paard moest stoppen en weer aan moest vuren.

De gids vond het zo gezellig, dat hij aanbood of we nog een kopje koffie bij hem thuis kwamen drinken en of we daarvoor de paarden nog wilden verzorgen. Ik als dierenfan (ahum) besloot op dat moment om de foto’s te maken. Want het paard rijden vond ik nog wel leuk, maar om nou een paard te gaan wassen enzo… dat is minder mijn ding. Na een gezellige koffietijd met gids, vrouw en kinderen zijn we terug gereden naar ons appartementen hebben we onderweg een flinke hap gegeten na een hele lange tijd geen eten te hebben gehad. Snel hebben we ons opgeknapt en omgetoverd in het oranje, om in Stellenbosch Koningsdag te vieren. Dit was een geslaagde avond, na een hele geslaagde dag!

Ik wens jullie in Nederland allemaal een hele fijne meivakantie toe !
Liefs, Chris