Nieuwe nieuwtjes vanuit Zuid-Afrika :)

Hier weer een nieuwe reis blog welke ik tussen alle drukte door heb geschreven. Dit keer heb ik wat meer structuur aangebracht in mijn blog door tussenkopjes te maken. (mijn taak in het onderzoeksproject raden jullie vast al…. Juist “ik ben verantwoordelijk voor de lay-out”) maargoed succes met lezen.

BANEN CREËREN
Banen creëren is iets typisch Afrikaans, en heel grappig voor Nederlands om te zien. Wij zaten in het begin ook vaak met grote ogen te kijken. Even een aantal voorbeelden: Wij komen aanrijden bij de benzinepomp, en wij willen uitstappen om te gaan tanken. Maar direct worden wij omringd door een aantal Afrikaanse mensen. Een gaat onze auto voltanken, een ander gaat onze ruiten wassen en weer een ander peilt ons olie. Vol verwondering laten we het over ons heen komen, dat kun je in Nederland toch niet voorstellen! We rijden door naar de supermarkt, waar een mannetje klaar staat om ons een plek te wijzen (net of wij dat zelf niet kunnen zien) vervolgens lopen we naar de supermarkt en rekenen we af bij de kassa. Bij elke kassa zit een caissière en een tasjes inpakker. Uit beleefdheid pakten wij de eerste paar keren onze eigen boodschappen in, maar dit werd ons niet in dank afgenomen. We kregen boze blikken en ze waren zwaar beledigt, vanaf nu laten we alles dus lekker inpakken. En dan rijden we met ons karretje naar de deur, waar een mannetje direct ons karretje overneemt en naar onze auto rijd en onze boodschappen in de auto doet. Allemaal service wat er bij hoort. En om het verhaal compleet te maken, komt er een mannetje naar onze auto toelopen die met een stopwatch de tijd heeft bijgehouden hoeveel parkeergeld wij moeten betalen. Niks geen automatische parkeerautomaten!

Dit is even een hele korte typerende schets, van een paar van de vele baantjes die ze hier in Afrika hebben.

ONZE WEEK IN HET KORT
De afgelopen week hebben we weer veel kunnen doen voor ons onderzoek. We zijn gestart met het afnemen van de eerste interviews, en verder veel aan het typen achter onze laptopjes met het zonnetje op de ramen. Er zit nu wel aardig wat tijdsdruk achter ons onderzoek vanwege de Afrikaanse relaxte sfeer, waardoor veel gemaakte afspraken vergeten worden of worden gecanceld . Dit is voor ons als gestructureerde Nederlands vol tijdsplanningen nog wel eens frustrerend. Een drukke week, met daarna een welverdiend weekend vol activiteiten:

SLOPPENWIJKTOUR
Zaterdagochtend werden wij opgehaald door een vrouw die ons een dag mee nam naar een van de grootste sloppenwijken van Kaapstad namelijk khayelitsha Hier wonen 2 miljoen mensen hutje aan mutje letterlijk en figuurlijk! Ik vond het erg spannend en had geen idee wat ik daar aan zou treffen. De vrouw vertelde ons, dat khayelitsha bekend stond als een nette vriendelijke wijk. We werden naar een huisje gebracht (deze was van steen, dus heel rijk voor in die wijken) waar we een vrouw ontmoeten die ons meteen knuffelde en mee nam te voet de wijk in. Zij had een grote zak met toffees mee, en overal waar ze kwam schoten kinderen van alle zijden tevoorschijn. Het was een drukte van jewelste, maar de kinderen waren heel beleefd en gingen in een rij staan, hieven hun handjes op en maakten een lichte buiging als dank. Dit ritueel herhaalde zich de gehele weg die wij door de wijk gelopen hebben, en niet alleen kinderen ook ouderen gingen gewillig in de rij staan.

Wat mij opviel, was dat het heel erg gezellig was in de wijk. Heel eerlijk gezegd deed het mij een beetje denken aan het oude dorp van Urk, natuurlijk wel veel extremer met krotten en super dicht op elkaar. Maar wel het gemoedelijke, vriendelijke en het straatleven. Overal waar we liepen hoorden we muziek, zagen we spelende kinderen en dansende vrouwen. Het was echt super gezellig om daar rond te lopen, en alle mensen kwamen ons begroeten. Veel kinderen wilden wel even poseren voor de foto, of ze kwamen ineens om de hals vliegen. Vooral mijn oorbellen en mijn lange haar was erg intrek bij de jongste kinderen.

Toch was het niet alleen maar heel gezellig en sfeervol, er was veel meer wat we hebben gehoord en gezien. Overdag zijn de mannen van huis of zij slapen, waardoor de sfeer gemoedelijk is. Maar ’s avonds is er veel geweld en problematiek. We hoorden een verhaal van een meisje van 17 jaar, die al 4 jaar voor haar 4 broertjes en zusjes zorgt en haar 3 neefjes. Omdat haar vader haar moeder heeft vermoord in het bijzijn van de kinderen. Of we zagen een kind met autisme zonder onderbroek, die alleen maar met een schaar in zijn handen stond te draaien, maar waar geen geld of mogelijkheden waren voor een goede scholing of opvang. En we hoorden van de bittere kou, die deze mensen moeten leiden wanneer de winter invalt en ze rond een kerosine kachel zitten in hun hut.

BOTANISCHE GARDEN, CONCERT, WATERFRONT
Zondagochtend zijn we met elkaar naar de kerk geweest waar we samen het avondmaal hebben gevierd. En daarna zijn we vertrokken richting Kaapstad om een bezoek te brengen aan de botanische tuinen aan de voet van de Tafelberg. Het was heerlijk warm weer, en we liepen in een zon overgoten tuin. Helaas is het in Afrika beginnend winterweer, waardoor er weinig bloemen in bloei waren, en vooral veel gras te zien was. Maar dit mocht de pret niet drukken, want de locatie was prachtig, de vogeltjes fluiten, de bomen roken heerlijk en we zijn heerlijk op terras neergestreken met een verkoelend drankje. Om 5 uur zijn we naar een concert in de tuinen gegaan, hier zaten heel veel mensen op picknickkleedjes op een groot glooiend grasveld met uitzicht op de Tafelberg en voor ons een podium met een geweldige geluidinstallatie. 2 uur lang hebben we geluisterd naar geweldige sing en songwriters op hun elektrische gitaren/drumstellen/cello’s/violen etc. Echt een geweldig concert met veel diversiteit en muzikaliteit.

Na het concert zijn we wat gaan eten in Waterfront, dit is een schilderachtig vissersdorpje aan het water. Met heel veel lichtjes, restaurantjes, muziek, zingende mensen en heel veel gezelligheid! Ook dit was puur genieten, en we hebben besloten om hier nog een keer een heel lang weekend heen te gaan.

Helaas moesten we als afsluiting van deze geweldig dag, mijn kamergenoot en vriendinnetje Linda op het vliegveld afzetten omdat zij voor een weekje naar Nederland gaat IVM de bruiloft van haar broer. Tijdens het uitzwaaien was het een traantje wegpinken… Dit was natuurlijk wel even wennen, in een keer lig ik weer alleen op een kamer en zijn we nog maar met 3 personen. Gelukkig hebben we heel veel plannen voor deze week, want ook wij hebben een paar daagjes vakantie.

Vandaag hebben we de hele dag aan ons onderzoek gewerkt, morgen nemen we de hele dag interviews af en daarna gaan we de gardenroute rijden richting Port Elizabeth. Hopelijk heeft onze auto geen kuren, en komen we dit keer in schone hostels!!

Volgende week, zal ik jullie alle details vertellen :)
Liefs, Chris